سحرگاهي که دل به معبود داده باشي
ارامشي بي بديل نصيب تو و دلت ميشود
که انگار هيچ غمي از ازل نبوده و نيست و تا ابد هم نخواهد بود ،
خداي مهربانم ،
حالا وقتي مثل کودکي ام با نام مهربان صدايت ميکنم،تفاوت دارد ،
زيرا حالا با يقين کامل و اگاهانه به مهربانيت اينگونه صدايت ميزنم ؛
مهربان خداي من ، عفو کن مرا بخاطر غفلتم بخاطر بي ادبي ام ،
بنده ات ناسپاسي کرد و تو باز هوايش را داشته اي !
بنده ات سر کشي کرد و تو دست بر سرش کشيدي !
بنده ات غفلت کرد اما تو هر لحظه ياريش کردي !
ميدانم ميبخشي تو بخشنده اي ،
تو براي بنده هايت کم نميگذاري ،
رو سياهم اي غفار الذنوب،
پروردگارم تو هيچگاه ابروي بنده ي خاطي ات را نميبري،
اري تو ستار العيوبي تو مهربان خداي مني .
کمکم کن ؛کمکم کن تا غافل نشوم !
من عبد ذليل تو ام ،
اگر ياري تو نباشد نميتوانم
"معبود من ميپرستمت "
درباره این سایت